Als wij bezoek
krijgen van Nederlandse vrienden gaat het vaak bij de deur al een beetje “mis”.
Want hoe begroeten we elkaar? In Nederland zouden (goede) vrienden elkaar
waarschijnlijk drie zoenen op de wang geven. Als het geen vrienden maar
bekenden zijn dan geef je elkaar liever een hand. Ook in zakelijke setting is
elkaar de hand geven de juiste manier om te begroeten en afscheid te nemen.
In Portugal geven
mensen elkaar maar twee zoenen, maar de Portugezen zoenen wel veel vaker.
Vrienden zoen je natuurlijk sowieso, en vrienden van vrienden dus ook; op
straat, in het café, thuis, bij aankomst en bij afscheid. Als je elkaar die dag
al hebt gezien zoen je die tweede keer niet opnieuw. Chique mensen geven elkaar
trouwens maar één zoen, en dan bij voorkeur een beetje in de lucht. In een meer
formele omgeving geeft men elkaar doorgaans wel een hand.
Ik ben eens even
naar meer informatie over begroetingen gaan zoeken op het internet:
Wikipedia zegt: “In de westerse samenleving is
het hand geven de meest gebruikte non-verbale begroeting tussen
personen. Dit doet men met de rechterhand terwijl men elkaar in de ogen
aankijkt. Het geldt als ongepast om dezelfde persoon twee keer op een dag de
hand te schudden als begroeting (behalve bij ontmoeten en afscheid). [...]
De kus of
zoen wordt pas gegeven als men elkaar beter kent en is vaak slechts
voorbehouden aan intimi. Wel gebruikelijk als groet is het geven van twee of
drie zoenen op de wang. [...]
In Zuid-Europa
wordt veel meer gezoend, zelfs bij een eerste kennismaking, en vooral met
kinderen. [...]”
En kijk daarbij
vallen mij meteen een paar dingen op, zoals de toevoeging “vooral met kinderen”.
Daar ben ik het eigenlijk niet zo mee eens. Het is zo dat kinderen vanaf een
zekere leeftijd gewoon met het zoenen meedoen, net als de volwassenen, bij
begroeting en afscheid.
En dan de
opmerking “op de wang”. Dat klopt in Portugal zeker wel, maar in Nederland zie
ik vaak dat naaste familieleden en zelfs
goede vrienden elkaar op de mond zoenen. Dat is in Portugal ondenkbaar!
Mannen onderling hebben
het sowieso makkelijker in Portugal en in Nederland; ze zullen elkaar nooit
zoenen, een handdruk en eventueel een omhelzing is voldoende.
En dan als
laatste is van belang te kijken naar de volgende informatie: “...terwijl men
elkaar in de ogen aankijkt”. Dat is misschien wel het belangrijkste verschil in
begroeten - en trouwens sowieso in de communicatie in het algemeen - tussen
Portugezen en Nederlanders. Nederlanders staan internationaal gezien bekend om
hun directheid en ik denk dat het elkaar in de ogen aankijken daar ook bij
hoort. De beleefdheid gebiedt dat je de ander aankijkt als hij je iets vraagt
of vertelt en die blikken kunnen zeer in- en doordringend zijn. Mijn man voelde
zich, in het begin in Nederland dan ook niet altijd op zijn gemak; hij vond de
directe blikken veel te confronterend.
Als je je
Nederlandse gesprekspartner niet aankijkt terwijl hij tegen je praat, zal die
doorgaans moeite doen je blik toch te vangen. In Portugal hoort het elkaar
(diep) in de ogen aankijken tot een intiem moment, en het is dus niet iets wat
je zomaar, lichtzinnig doet. Maar u hoeft niet bang te zijn dat ze daarom
minder aandacht voor u hebben, en echte desinteresse merkt u – helaas – meestal
snel genoeg!
Nog even verder
met de informatie van Wikipedia want ik zie dat “in Japan men elkaar groet door
een buiging te maken. In sommige gevallen veroorzaakt dit ongelukken doordat
men zijn hoofd stoot”. Nu moet ik u zeggen dat ik regelmatig botsingen en
aanvaringen heb met mijn brilletje, haarspelden, sjaals en andere attributen.
Erger nog is het dilemma: “twee of drie zoenen?” als we Nederlanders begroeten-
Zo’n net-niet-gegeven, mislukte zoen blijft nog lang in de lucht hangen.
Eigenlijk vind ik
het jammer dat de klassieke handzoen is afgeschaft. Als u mij tegenkomt, nodig
ik u uit mij vanaf nu op die manier te begroeten! Dan bestaat er meteen ook
geen gevaar meer dat we ons vergissen in het aantal zoenen en lopen hoofden,
brillen en andere zaken geen gevaar.
Um (ou dois ou três) beijinho(s), Karolien
Sem comentários:
Enviar um comentário