Break a leg!

(Column uit 2008)

Als je dat zegt, wens je iemand veel geluk toe! Ik heb mij hierdoor laten inspireren ... en mijn linkerarm gebroken. Nu type ik dus een heel stuk langzamer (pas over 10 dagen mag het gips eraf), maar goed, ik type tenminste nog wel! Eerder dit jaar had ik een heel hardnekkige ontsteking in mijn buik, dus inmiddels heb ik het ziekenhuis hier in Caldas da Rainha een heel stuk beter leren kennen (beter dan ik zou willen). Maar dat is wel weer een voordeel, dat ik graag met u deel!

Stel u valt en breekt een arm (klinkt me pijnlijk bekend in de oren): Ten eerste is daar het dilemma: wat doe je en waar ga je naar toe? In Nederland zou ik de huisartsenlijn bellen, maar die is hier niet. Als u naar uw Centro de Saúde gaat dan sturen ze u waarschijnlijk meteen door, want daar worden alleen de gewone gezondheidsproblemen behandeld. Dus is de urgência (eerstehulpafdeling) van het dichtstbijzijnde ziekenhuis de enige oplossing. En daar is het een komen en gaan ...

Elk vakgebied heeft zijn eigen taal of jargon, zo ook de medische wereld en als je de urgência binnenwandelt is het zaak je die taal snel eigen te maken. Meteen bij binnenkomst wordt gevraagd om de cartão de utente (bewijs van opname in het nationale ziekenfondssysteem). Hebt u die niet dan wordt samen uigezocht hoe het zit met de ziektekostenverzekering, maar dat is een heel ander onderwerp waarmee ik u vandaag niet wil vervelen.

Na deze eerste registratie wordt u al snel opgeroepen voor de triagem. Een arts of verpleegkundige bepaalt hoe urgent uw geval is en door wie u verder moet worden geholpen (voor gebroken armen en benen enzo is dat natuurlijk de afdeling imagologia voor een röntgenfoto en verder de ortopedista). Bij de triagem gaat u in principe alleen naar binnen (bij kinderen mag natuurlijk een ouder mee en als er taalproblemen zijn mag iemand mee om daarmee te helpen). U krijgt een stickertje opgeplakt met het n.º de episódio en uw gegevens erop.

Aan het einde van uw avontuur moet u een eventueel recept voor medicijnen bij de receptie laten voorzien van een stickertje of stempel en u moet natuurlijk betalen; de taxa moderadora (eigen bijdrage) als u in het Portugese ziekenfonds bent opgenomen, of de volledige prijs van het consulta en/of de uitgevoerde exames of tratamentos. Voor ziekenfondsverzekerden gaat het gelukkig om lage bedragen, want alle noodzakelijke medische hulp is in Portugal comparticipado.

Misschien hebt u een credencial gekregen, een verwijsbriefje voor verdere behandeling of voor een consulta externa. Die krijgt u trouwens ook van uw huisarts als die u doorverwijst naar een specialist of bijvoorbeeld naar een clínica de análise.

Alle foto’s en resultaten krijgt u overigens mee naar huis, u moet er zelf voor zorgen dat u de juiste informatie de volgende keer weer meeneemt.

En ik beloof u dat ik het de volgende keer weer over wat anders zal hebben. Tot die tijd: (Don’t) break a leg! en u krijgt dit keer van mij maar een halve abraço!

Karolien